H ίδρυση της Κορώνης χάνεται στα βάθη των αιώνων. Με την κάθοδο των Δωριαίων κατά την Μυκηναϊκή εποχή, ο αρχηγός τους Κρεσφόντης, ίδρυσε στη θέση της σημερινής Κορώνης την πόλη Ρίο. Το 720 π.χ. το Ρίο μετονομάστηκε σε Ασσίνη, από τους εγκατασταθέντες Ασσιναίους από την Αργολίδα που εκδιώχθηκαν από τους Αργείους μετά τον 1ο Πελοποννησιακό Πόλεμο. Το 365 π.χ. ο Θηβαίος Επιμελίδης, στα πλαίσια της δημιουργίας μιας σφαίρας επιρροής των Θηβαίων στη Μεσσηνία, ίδρυσε στα ερείπια της Ομηρικής Αίπειας (σημερινό Πεταλίδι) την Κορώνεια ή Κορώνη. Η Κορώνη αποτελεί εκείνη την εποχή μια πλούσια πόλη με Ναούς, γυμνάσια και αγάλματα. Είχε δικό της νόμισμα, λιμάνι κλπ και είναι μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Έπειτα έρχονται οι Ρωμαίοι να μοιραστούν με τους Κορωναίους και Ασσιναίους την ευημερία. Μεταξύ 5ου και 6ου αιώνα μ.Χ. οι Κορωναίοι μετακινούνται και εγκαθίστανται στην τότε Ασσίνη (σημερινη Κορώνη). Έτσι η περιοχή απέκτησε τρία ονόματα ανα τους αιώνες, Ρίο-Ασσίνη-Κορώνη και η Κορώνη δύο τοποθεσίες, για 900 χρόνια στη θέση της Αίπειας (Πεταλίδι) και για 1500 χρόνια εκεί που βρίσκεται σήμερα. Στα Βυζαντινά χρόνια η Κορώνη αναφέρεται σαν μικρή αλλά ισχυρή πόλις που διαθέτει ισχυρό κάστρο ενώ παράλληλα βρίσκεται στο σταυροδρόμι επιρροών, συγκρούσεων και πολιτικών ρευμάτων για επικράτηση στην περιοχή ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.

Το 1205 μ.Χ. φθάνουν και εγκαθίστανται στην περιοχή οι Φράγκοι της 4ης σταυροφορίας. Έπειτα, το 1207 μ.Χ. και για 300 χρόνια, η Κορώνη περιέρχεται στην κατοχή της ανερχόμενης τότε δύναμης Βενετίας. Τα 300 χρόνια της επικράτησης των Βενετών είναι η χρυσή εποχή της Κορώνης αφού γίνεται εμπορικό και ναυτιλιακό κέντρο. Δεν είναι τυχαίο που η Κορώνη και η γειτονική Μεθώνη ονομάζονταν «Τα μάτια της Βενετίας». Το περίφημο κάστρο της Κορώνης μάλιστα, που δεσπόζει ως σήμερα επιβλητικό και κατοικείται ακόμη, χρονολογείται από τον 6ο αιώνα και αποτελεί δείγμα της Βενετσιάνικης επιρροής στην πόλη.

Από το 1500 και μέχρι την επανάσταση του 1821 λόγω της στρατηγικής της θέσης γίνεται πεδίο συγκρούσεων ανάμεσα σε Τούρκους και Δυτικούς. Μετά την απελευθέρωση του έθνους, η Κορώνη μπαίνει δυναμικά σε περίοδο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης. Οι Κορωναίοι, συνεχίζοντας την παράδοση αιώνων, στρέφουν το δυναμισμό τους στη γη, τη θάλασσα, το εμπόριο, τη βιοτεχνία.